In zijn jeugd moest Boris veel over het land reizen
In zijn jeugd moest Boris veel over het land reizen. Zijn vader, militaire piloot David Mikhailovich Razinsky veranderde vaak zijn plaats van dienstverlening. Daarom is een inwoner van Moskou voorstad Lyuberets Boris begon te voetballen in het dorp Marsh Novosibirsk regio, dan was er Tula, waarbij Boris studeerde aan de school van de lokale “food technoloog”. En speelde in de aanval, en pas toen werd naar de poort gestuurd. In het CDA kwam Razinsky uit het dorp Vypolzovo, dat op de grens ligt tussen de regio’s Kalinin en Novgorod. Daar studeerde Boris van de middelbare school en kwam naar Moskou om het Instituut voor lichamelijk onderwijs te betreden. De eerste keer ingevoerd. En al snel realiseerde ik een droom die niet realiseerbaar leek.
CDKA training meestal verzameld vele toeschouwers – die niet willen om te zien hoe de bal rond de mensen favoriet, en tegelijkertijd weg van het veld ballen geserveerd gevlogen. Dit was de warme augustus-dag van 1951. Doelmannen Nikanorov en Chanov hebben al gewerkt en zijn naar de kleedkamers gegaan en de voorlopers waren vertraagd. En opeens was een van degenen die de training observeerde – een heel jonge, lange knaap moed opgepikt en stapte in de legerpoort. Grinin, Demin, Fedotov begon te verslaan op doel. En de dappere jongeman verloor niet zijn humeur, hij sloeg herhaaldelijk de slagen van de beroemde meesters. Coach Boris Arkadiev vestigde ook de aandacht op het spel van de jonge man en vond het nodig om hem te leren kennen. Een paar dagen later werd een 17-jarige eerstejaars student aan het Instituut voor Lichamelijke Opvoeding, Boris Razinsky, opgenomen in het Centraal Circus.
Ervaren oogcoach Arkadiev zag meteen dat de jonge Boris Razinsky een zeer goede keeper krijgt. Hoog, gestructureerd en tegelijkertijd zeer mobiel en springende Boris kon “dode” ballen eruit halen. Razinsky gehandeld op een andere manier dan Nikanorov, in het spel van de jonge doelman woonden enkele avontuurlijke zou willen spelen op het publiek. Maar effectieve acties van Boris Davidovich stonden niet tegen de veiligheid van de poort. Nikanorov gaf de nummer een in betrouwbare handen.
Tijdens het accelereren verplaatst CDKA Boris was in “Spartacus”, maar als opaal met “leger” werd neergeschoten, terug naar het team en werd de belangrijkste keeper in 20 jaar. De jonge doelman verdiende snel autoriteit. Al snel begon Boris bij het nationale team van de Unie te worden betrokken. Natuurlijk, om te vechten voor een plaats Lvom Yashinym belangrijkste doelman was moeilijk in die tijd waren er zo veel goede keepers en verdient om te spelen in het belangrijkste team van het land. Maar bij de Olympische Spelen in Australië nam Gavriil Kachalin Yashin en Razinsky. Boris speelde slechts eenmaal in Melbourne – in de herhaling met de Indonesiërs en hield zijn poorten onaangeroerd. Daarom is een gouden medaille en Olympisch kampioen, en de titel van Geëerd Master of Sports Boris Davidovich kreeg door middel van vier decennia na de Sovjet-nationale ploeg winnen van de wedstrijden in Melbourne.
Boris begon als een centrale spits, en de wens om vooruit te spelen en om ballen van hem te scoren is nooit verdwenen, integendeel, hij werd intenser. Eerst in training, en toen in wedstrijden, begon Razinsky uit te gaan in het veld. Ja, en als doelman, vond ik een boete strafbaar en sloeg zonder miss.
Het geven van tien jaar leger voetbal, spelen in CDKA en CDSA en CSK MO, en CSKA Boris Razinsky werd gedwongen om de club te verlaten als gevolg van een conflict met Constantijn Beskova. De relatie van de grote coach en de grote keeper verliep niet van het begin af aan, ondanks het feit dat Boris Davidovich zich altijd aan het regime hield. Van CSKA vertrok Razinsky vanwege slecht zicht. Tegelijkertijd werd Boris Davidovich onderzocht in het Burdenko-ziekenhuis en werd geen visuele beperking vastgesteld. Hij wist het zonder zijn bril tot zijn dood.
