Miguel Muñoz is de beste coach in de geschiedenis
Maar de Argentijnse spits was niet de enige die het slachtoffer was van hervormingen. Al snel verlieten de grote Ferenc Puskas de basis en voltooide José Santamaría zijn speelcarrière volledig.
Munoz deed wat hen werd verteld en Real Madrid begon er jonger uit te zien. In plaats van doorgewinterde veteranen begonnen nieuwkomers op het veld te verschijnen: Amancio Amaro en Ignacio Soko kwamen twee jaar eerder uit Deportivo en Osasuna. Met hen brak in de basis kwam van de academie Manuel Vazquez, Pedro de Felipe en Ramon Grosso. In 1964 werden ze vergezeld door Pyrri uit Granada.
En in 1966 reageerde de nieuwe Real Madrid op twee voormalige overtreders, eerst versloeg Anderlecht in de kwartfinales en vervolgens Inter in de Europa Cup halve finales. Volgens Amancio waren dit de “spoken van het verleden”; zoals Zoko zei, de wedstrijd tegen Inter was groter en moeilijker dan de finale tegen Partizan. De zeer beslissende wedstrijd begon met een doelpunt uit Belgrado, maar de held van de halve finale Amaro maakte de score gelijk, waarna Fernando Serena de klus klom.
Het was waarschijnlijk de beste match voor Munoz en de meest indrukwekkende prestatie van “Real”. In die tijd heeft Madrid alles al afgeschreven. Dus iedereen was er zeker van dat de club opgehouden was een grootsheid te zijn, dat de Inter-baas (en oude vijand Elenio Herrera) een hotelkamer reserveerde voor de finale voor de halve finale met Real. Hij zei luid dat de ‘koninklijke club’ voorbij was.
Miguel Muñoz is de beste coach in de geschiedenis van Real Madrid Photo: Goal, TFT, Real
Na 1966 brak Real Madrid alleen uit en won acht van de tien mogelijke kampioenstitels. In Europese beker ging het team achteruit en pas in 1981 bereikte het de finale, waar het nog steeds verloor. Pas in 1998 vond de langverwachte overwinning plaats. Zelfs in Spanje vervaagden de overwinningen geleidelijk.
In 1973 liet de Spaanse voetbalbond clubs toe om tot twee buitenlandse spelers te registreren. Real Madrid rende meteen op Gunter Netzer en Oscar Mas, terwijl Barça Johan Cruyff tekende. De Catalanen waren duidelijker en vlogen naar de top van de tafel, terwijl “Real” naar de bodem ging. Zelfs de fans waren het beu om in een fiasco te falen en begonnen met het reciteren van ‘Munoz-won’ in de vaak half lege Bernabéu-tribunes.
